Maria Skłodowska-Curie, – pierwsza kobieta, która….

Maria Salomea Skłodowska-Curie herbu Dołęga – fizyk i chemik, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla (1903^], 1911). urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie. Zmarła we Francji w wieku 67 lat na białaczkę, która była prawdopodobnie następstwem częstych kontaktów z materiałami promieniotwórczymi.

Najszerzej znanym osiągnięciem Marii Curie było wykrycie i wyodrębnienie pierwiastka chemicznego nazwanego radem. Przed radem Maria wykryła inny pierwiastek, mniej znaczący dla teorii naukowych , który nazwała polonem, od nazwy rodzinnego kraju – Polski. Była prekursorką nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: rozwinięcie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych. Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe.

Wydaje się jednak, że jej wielka sława wywodzi się nie tyle ze znaczenia jej prac naukowych, co z faktu, iż dokonała ich kobieta w czasach, gdy kobiety miały „zamknięte drzwi” na uczelnie, w czasach, gdy panował pogląd, iż kobiety nie są zdolne do osiągnięcia doskonałych wyników naukowych i do prowadzenia prac naukowych na uczelniach.

Maria Skłodowska wyjechała z Polski (Królestwa Polskiego) do Paryża, by tam studiować na Sorbonie (w XIX wieku kobiety nie mogły studiować na ziemiach polskich). Maria Skłodowska-Curie została pierwszą kobietą w 1891w historii Sorbony, która zdała egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii. W 1903 roku, jako pierwsza kobieta w historii uzyskała stopień doktora fizyki. Pierwszy wykład poprowadziła 5 listopada 1906, tym samym została pierwszą kobietą profesorem na paryskiej Sorbonie.

Podczas I wojny światowej Maria Skłodowska-Curie pracowała jako szefowa wojskowej komórki medycznej. Wtedy właśnie zdecydowała się na zrobienie prawa jazdy, by móc prowadzić jeden z 20 samochodów z aparatami Roentgena i docierać do rannych. Była jedną z pierwszych kobiet, które zdobyły prawo jazdy.

Maria jest również jedyną kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.

Miała czwórkę rodzeństwa i dbających o jej edukację rodziców intelektualistów. Gdy Maria miała 11 lat zmarła jej matka. Jej siostra, Bronisława jako pierwsza z rodziny rozpoczęła studia we Francji. To właśnie po namowach siostry, oraz po krótkim pobycie w jej paryskim mieszkaniu, Maria Skłodowska zdecydowała się na wyjazd za granicę. Zanim jeszcze młodziutka Maria Skłodowska wyjechała do Francji, by rozpocząć studia, pracowała w Polsce jako guwernantka. W tym czasie przeżyła swój wielki zawód miłosny – jako osoba zbyt uboga została odrzucona przez rodzinę wybrańca.

W czasie studiów, we Francji, poznała swojego przyszłego męża, a następnie wraz z nim rozpoczęła pracę w laboratorium Henri’ego Becquerela. W 1906 roku, została wdową samotnie wychowującą dwie córki – Ève i Irène. Po śmierci Piotra, Maria Skłodowska-Curie przejęła władzę nad laboratorium, w którym wcześniej pracowała jako podwładna męża. To zapewniło jej renomę samodzielnej badaczki. Niestety, dobrą opinię przyćmił bardzo głośny, jak na ówczesne czasy, romans z Paulem Langevinem. Romans, o którym rozpisywała się oczerniająca Polkę prasa. Maria Skłodowska-Curie odzyskała swoje dobre imię dzięki swojej działalności podczas I wojny światowej. Związek z Paulem niestety nie wytrzymał do tego czasu.

Maria Skłodowska-Curie była matką dwóch córek – Ève i Irène. Irène podzielała zainteresowania matki, a ta przekazywała jej swoją wiedzę i doświadczenie. Podobnie jak matka, Irène została laureatką Nagrody Nobla i przepłaciła swoje zainteresowania zawodowe rakiem. W 1956 roku w Paryżu zmarła na białaczkę. Ève zamiast nauk ścisłych wybrała humanistykę. Została pisarką, dziennikarką i pianistką. Pierwszy koncert dała w Paryżu w 1925 roku. Czynnie angażowała się w prace UNICEF-u. Napisała biografię swojej matki, która pod tytułem „Madame Curie” ukazała się w 1937 roku m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych. Sześć lat później została sfilmowana przez znaną wytwórnię Metro-Goldwyn-Mayer. Zmarła w 2007 roku.

O życiu Marii zostały nakręcone filmy (1967 i 2016) przedstawiające (niestety) tylko fragmenty jej życia. Osobiście czekam na następny film: o doświadczonej życiem, pracowitej, ale i zniszczonej fizycznie przez tę pracę, konsekwentnej w swoich działaniach pasjonatki nauki, która tylko dzięki wierze w to co robi osiągnęła tak dużo.

 

Agnieszka Bekas

 

Źródło:

– 100 postaci, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości –  Michael Hart

– Wikipedia

– ofeminin.pl