Rozprawmy się z mitem o polonistyce!

Wiele osób, które usłyszą, że studiuję filologię polską, otwiera szeroko usta i z zachwytem lekko ironicznym pyta: chcesz zostać nauczycielką? Będziesz cudze dzieci uczyć? Otóż moi drodzy, nie będę nauczycielką i słowo ‘polonistyka’ nie równa się ‘nauczanie’.

Idąc na studia, nie wiedziałam, czym ‘grozi’ polonistyka. Chciałam być dziennikarzem, sławnym reporterem, a może nawet pogodynką! Tak bardzo ciągnęło mnie do mediów, że aż wstyd mi było tam iść z moim niedoborem wiedzy na temat poprawności językowej. I stało się. Jestem na filologii polskiej, ponieważ chcę się nauczyć pisać. Chcę wyjść z czymś do ludzi. Tak brzmiały moje hasła i tak zaczęła się przygoda, która już trwa dwa lata. I w ogóle nie zahaczyła o temat nauczania języka polskiego.

Na filologii polskiej tak, jak na każdych innych studiach, wybiera się specjalizację, którą później kontynuuje się do zakończenia jednego z etapów studiów. Wybór był trudny, a specjalizacji niemało. Można było specjalizować się z wiedzy o teatrze, być młodszym specjalistą do spraw muzeum, kształcić się na krytyka filmowego, angażować się w zajęcia o mediach i marketingu, mieć uprawnienia pedagogiczne, a także rozwijać się w branży edytorskiej. I to właśnie ta ostatnia specjalizacja stała się moim celem, który z powodzeniem realizuję.

Specjalizacja edytorska umożliwiła mi syntezę zasad poprawności językowej i zaangażowała mnie w zadania wagi ciężkiej! Każdy przecinek, każda kropka do tej pory (chciałoby się powiedzieć nie umknęły mojej uwadze) wzbudzają moje zainteresowanie. Ciągle się uczę, zapamiętuję, poprawiam. Uczę się na błędach zarówno życiowych, jak i stylistycznych i ortograficznych. Każda lekcja wciąga mnie w to coraz bardziej i chętniej realizuje powierzone mi zadania.

Lubię się dzielić swoją wiedzą i niewiedzą i zaskakiwać moich znajomych dziwactwami języka polskiego. To trudny język, nawet dla rodaków. Niesamowite jest to, ile treści może wnieść jeden przecinek!

Przykład:

1. Twoja stara piła leży w piwnicy.
2. Henryk został porzucony odjechał
3. Stać nie wolno iść!

Odpowiedzi:

1. Twoja stara piła leży w piwnicy./Twoja stara piła, leży w piwnicy.
2. Henryk został porzucony, odjechał./Henryk został, porzucony odjechał.
3. Stać, nie wolno iść!/Stać nie wolno, iść!

Każda zmiana przecinka powoduje zmianę znaczenia. Język polski umożliwia nam wiele kombinacji. Dlatego jest skomplikowany. Warto jednak poznawać go na nowo i odkrywać tajemnice, żeby łatwiej go przyswoić.

Ze swojego doświadczenia wiem, że poznawanie języka ojczystego budzi wiele pozytywnych emocji. Na przykładach widać, że sam przecinek może wywołać uśmiech! A co z ortografią?  Co z gżegżółką? Jak się ma słynna rzeżucha? Na pewno lepiej niż powtarzane ‘wziąść’ J Wychwytywanie błędów, potem ich sprawdzanie, a następnie poprawa też mogą przynieść nam satysfakcję i dać podstawę do znalezienia wymarzonej pracy, w której będziemy się spełniać, nie tylko jako nauczyciele.

Warto więc zapoznać się z ofertą studiów polonistycznych i stworzyć nowy mit: o silnej, niezależnej jak kobiety, rozprawiającej się z błędami polonistyce!

Karolina Drzas